بسم الله الرحمن الرحيم
ข้อบัญญัติศาสนาว่าด้วยการใช้ลูกปัด “ตัสแบะฮฺ” ในการซิกรุลลอฮฺ
ท่าน อัลอิมาม อิบนุ ตัยมิยะฮฺ (ขออัลลอฮฺทรงโปรดเมตตาเขา) กล่าวถึงบรรดาเศาหาบะฮฺของท่านเราะสูล (ศ็อลฯ) ว่า พวกเขาทำการตัสเบียะฮฺ และนับจำนวนครั้งด้วยนิ้วมือ ตามรายงานในหะดีษว่า
(( اعتقدن بالأصابع فانهن مسؤولات مستنطلقات ))
ความว่า “พวกเธอจงนับ (ตัสเบียะฮฺ) ด้วย (ปลาย) นิ้วมือของพวกเธอ เพราะนิ้วมือเหล่านั้นจะถูกสอบถามและถูกสั่งให้เป็นพูดเป็นพยาน (ในวันกิยามะฮฺ(”[1]
บางท่านก็กระทำโดยใช้ลูกหิน หรือเมล็ดพืช หากแต่การตัสเบียะฮฺด้วยกับลูกปัด (ตัสแบะฮฺ) แบบทั่วไปนั้น สำหรับบางคนก็เข้าข่ายว่าเป็นเรื่องน่ารังเกลียด (مكروه) และบางคนก็ถือว่าเป็นเรื่องผ่อนผัน (رخصة) ในการนำมันมาใช้นับจำนวนซิกรุลลฮฺได้[2] ดังได้กล่าวไว้ในที่อื่นว่า :
“สำหรับการตัสเบียะฮฺ ด้วยเมล็ดพืชและลูกหิน หรือสิ่งที่มีลักษณะเช่นเดียวกันนั้น ถือเป็นเรื่องที่ดี (حسن) ตามที่ท่านเศาะหาบะฮฺเองก็เคยทำไว้ ซึ่งท่านนบี (ศ็อลฯ) ก็เคยเห็น (อุมมุมินีน) ตัสเบียะฮฺ ด้วยการนับกับลูกหิน และท่านเองก็ยอมรับเรื่องดังกล่าว และมีรายงานว่าท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺก็เคยใช้มันนับในการตัสเบียะฮฺ เช่นกัน”
การตัสเบียะฮฺ ด้วยกับลูกปัดที่ร้อยเป็นระเบียบหรือลักษณะเช่นเดียวกันนั้น สำหรับบางคนก็ถือว่า(مكروه) และบางคนก็ไม่นับว่า (مكروه) หากการนำมาใช้นับเป็นไปด้วยเจตนาที่ดี ก็ถือเป็นเรื่องที่ดี (حسن) ไม่นับว่า (مكروه) และไม่เป็นเรื่องต้องห้าม (حرام) หรือน่ารังเกลียด นอกจากว่าจะกระทำไปเพื่อสร้างภาพพจน์ให้คนอื่นมอง ดังกล่าวถือว่าเป็นไปตามเจตนาของเขา เนื่องจากว่า (مراءاة) ภาพพจน์ ให้คนมองในเรื่องอิบาดะฮฺ เช่น การละหมาด การจ่ายซะกาต การถือศิลอด การประกอบพิธีฮัจย์ และอื่นจากนี้ในเรื่องอิบาดะฮฺ จะเข้าข่ายเป็นส่วนหนึ่งของบาปใหญ่ [3]
การตัสเบียะฮฺด้วยเครื่องมือ (آلة تسبيح) ต่างๆ จึงจัดว่าเป็นไปได้สำหรับบางคนก็ผ่อนผัน และบางคนก็ (مكروه) หากแต่ไม่มีใครยืนยันว่าจะดีกว่า (ประเสริฐกว่า) การตัสเบียะฮฺ ด้วยนิ้วมือ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องน่าตำหนิ ถ้าไม่ทำเพื่อโอ้อวด[4] ดังที่ ท่านอัลอิมาม อัชเชากานี (ขออัลลอฮฺทรงโปรดเมตตาเขา) ใน(باب جواز عقد التسبيح باليد وعده بالنوى ونحوه) บทการอนุญาตให้สามารถนับการซิกรุลลอฮฺด้วยกับนิ้วมือ ลูกหิน เมล็ดพืช หรือสิ่งที่มีลักษณะเช่นเดียวกัน ว่า
(( فعن صفية قالت : دخل على رسول الله صلى الله عليه وسلم وبين يدي أربعة آلاف نواة أسبح بها فقال: لقدسبحت بهذا ...؟ ألا أعلمك بأكثر مما سبحت به؟ فقلت علمني ، فقال قولي سبحان الله عدد خلقه )) رواه الترمذي ...وأخرجه الحاكم وصححه السيوطي .
(ดังจากรายงานถึงท่านหญิงศอฟียะฮฺ ได้กล่าวว่า : "ท่านร่อซูลุลเลาะฮ์ ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้เข้ามาหาฉัน โดยระหว่างสองมือฉันนั้นมี 4000 เมล็ด (อินทผาลัม) ที่ฉันกำลังทำการตัสบีห์ ดังนั้นท่านนบีจึงกล่าว เธอได้ตัสเบียะฮฺด้วยกับสิ่งนี้...? เอาไหมล่ะ ฉันจะสอนเธอด้วยสิ่งที่มากกว่าจากที่เธอได้ตัสเบียะฮฺ ? ฉันตอบว่า ท่านจงสอนฉันเถิด ท่านนบีกล่าวว่า เธอจงกล่าวว่า ซุบฮานัลลอฮ์ อะดะดะค๊อลกิฮ์" )
ดังกล่าวเป็นหลักฐานชี้ให้เห็นว่า การนับการตัสเบียะฮฺด้วยลูกปัด เมล็ดพืช หรือลูกหินร้อยนั้นเป็นเรื่องที่อนุญาต (جواز) ให้กระทำได้ และได้มีปรากฏรายงานอีกว่า เศาะหาบะฮฺบางท่านที่ตัสเบียะฮฺ ด้วยลูกหินหรือเมล็ดพืชนี้ ได้แก่ ท่าน อะบู ฮุร็อยเราะฮฺ ท่านซะอฺดฺ บิน อะบี วะกอศ และบรรดาตาบิอีนบางท่าน เช่น ฟาฏิมะฮฺ บินติ อัลหุเซ็น บิน อะลี บิน อะบี ฏอลิบ... ตามที่ท่านอิมามอะหฺมัด ได้รายงานเรื่องดังกล่าวไว้ใน(كتاب الزهد)หนังสืออัซซุฮดุ [5] และใน (كتاب الدر المختار)หนังสือ อัดดุรรุ อัลมุคตาร กล่าวว่า
((لا بأس باتخاذ المسبحة بغير رياء)) [6]
แปลว่า “การนำเครื่องมือในการตัสเบียะฮฺมาใช้ในการนับ โดยไม่มีเจตนาโอ้อวดนั้นถือว่าไม่เป็นไร”
เช่นเดียวกับใน (كتاب البحر الرائق) หนังสือ อัลบะหฺรุ อัรรออิกฺ (2/31) และใน หาชียะฮฺ บิน อาบิดีน (1/650) ก็มีความเห็นเช่นนั้น
ด้วยเหตุนี้เอง เรื่องการนับจำนวนการตัสเบียะฮฺด้วยลูกปัดที่ร้อย จึงเป็นเรื่องที่ได้มีข้อบัญญัติทางศาสนา ซึ่งอุละมาอฺส่วนใหญ่มีความเห็นว่า สภาพความเป็นอยู่ของผู้คนในวันนี้ต่างยุ่งอยู่กับงาน ขณะที่เพิกเฉยกับเรื่องการซิกรุลลอฮฺ ...การใช้ตัสแบะฮฺ (مسبحة) จึงถือเป็นเครื่องมือตัวหนึ่งที่พวกเขาสามารถใช้มันเพื่อระลึกถึงอัลลอฮฺ (สุบหฺฯ)
والله من وراء القصد وهو يهدي السبيل
وآخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمين
แปลความภาษาไทยจาก เอกสารประกอบค่ายอบรมสู่ความเป็นชนรุ่นใหม่ที่ดี (نحو جيل رشيد) ณ คุรฏูม ประเทศซูดาน จัดโดย (منظمة الرحمة الإسلامية –قسم الطلاب الوافدين بالتعاون مع: الندوة العالمية للشبان الإسلامية- السودان ) ระหว่างวันที่ 1-5 march 2555 (8-12/4/1433هـ )
[1] สุนัต อัตติรมีซีย์ 5/521
[2] الفتوى الكبرى : 2/47
[3] مجوع الفتوى :22/506
[4] مجوع الفتوى :22/107
[5] نيل الأوطار :2/358/359
[6] الدر المختار:1/650
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น